Lees dan!: Judas - Astrid Holleeder

maandag 23 januari 2017

Judas - Astrid Holleeder

Beste Astrid,

Ik heb geen idee of jij in je ondergrondse bunker een internetaansluiting hebt en dit bericht überhaupt zult lezen, maar ik wil je bij deze laten weten dat ik er enorm veel respect voor heb dat jij de stap hebt gezet om Judas te schrijven en mede daarmee de waarheid naar buiten te brengen.

Doordat je boek al voor het in de winkels verkrijgbaar was door de media al tot een enorme hype gemaakt was, stond ik er in de eerste instantie een beetje sceptisch tegenover. Toch was mijn nieuwsgierigheid wel gewekt en ben ik je boek gaan lezen.

Net als waarschijnlijk veel lezers, was ik totaal verbijsterd over je verhaal:

Hoe kan iemand moedwillig zoveel leed aanrichten, zoveel kapot maken, zonder dat iemand het doorziet en zonder dat er bewijs voor te vinden is?

Zonder jouw inmenging was dat nooit gelukt en ik kan me voorstellen (of waarschijnlijk niet) hoe dubbel dat voor jou moet zijn. Het blijft toch je broer.

Alhoewel hij vaak de Judas is geweest, moest jij uiteindelijk die taak op je nemen.

Ik vind het knap dat je je onder het juk van zowel je vader als je broer hebt weten te ontwikkelen en dat je je eigen mening hebt kunnen houden, ookal heb je vaak moeten doen alsof je het met je broer eens was.

Je hebt niet het voorbeeld van je vader of moeder gevolgd, wat wellicht een gemakkelijkere weg was geweest, maar dat van een sterke, zelfstandige buurvrouw.

Ik hoop voor jou, je dochter, je zus en haar kinderen en voor je moeder dat jullie op een dag in vrijheid kunnen leven. Zonder altijd over je schouder te hoeven kijken.

Heel veel sterkte en bedankt voor het delen van jouw verhaal.

Hartelijke groeten,

Gerrianne

P.S. Is het misschien een idee om de tijd die je hebt, nu je niet kunt werken, te gebruiken om nog een boek te schrijven? Je manier van schrijven spreekt me erg aan.