Lees dan!: Bibliotheek der zielen (De Bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine #3)

Don't judge a book by its cover...

Nou, bij deze mag dat wel. Heel mooi om te zien. Prachtige foto! En dan het verhaal zelf nog.

Spoiler alert: Lees niet verder als je de eerdere boeken nog niet gelezen hebt. Uiteraard geen spoilers van de Bibliotheek der zielen.

Review

In De omhulde stad raakten Emma en Jacob hun vrienden kwijt op het station in Londen. Precies op die plek gaat het verhaal verder. Gelijk in volle actie.

In De bibliotheek der zielen draait het erom dat ze hun vrienden terug vinden en redden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Ze moeten er namelijk voor afreizen naar een helse lus in een achterbuurt van Londen: Devil's Acre.

De plek waar bijzondere misdadigers zich ophouden en waar niemand te vertrouwen is.

Gelukkig hebben ze de bijzondere hond Addison bij zich én ontdenkt Jacob dat hij met zijn gave nog meer kan dan de hulsels alleen maar zíen.

"Dit talent voelde als een geladen geweer waarvan ik niet wist hoe ik het moest hanteren. Ik wist verdomme niet eens welk uiteinde ik weg van mezelf moest richten."

Mijn mening

Ik vind de Bibliotheek der zielen een perfecte afsluiting van de trilogie. Het is niet een trilogie die ik snel zal vergeten en die zeker het herlezen waard is. Dat betekent voor mij dat ik deel 1 en 2 aan moet gaan schaffen, die had ik namelijk bij de bibliotheek geleend.

Wat is er nou zo mooi aan de serie? Veel. Het originele verhaal, de personages, de humor, de vormgeving, de foto's.

"We schuifelden verder en probeerden het volgende, maar dat zat ook op slot... net als het derde, vierde en vijfde raam. 'We zijn bijna aan het eind van het gebouw,' zei ik. 'Wat als ze allemaal gesloten zijn?' 'Het volgende is open,' zei Emma. 'Hoe weet je dat?' 'Ik ben helderziende.' Met die woorden trapte ze het raam in."

Tijdens het lezen was ik benieuwd naar welke foto's er zouden komen. Het was best lastig om niet vooruit te gaan kijken, maar ik heb het niet gedaan.

In de drie boeken heb ik Jacob, die de ik-figuur in het verhaal is, voor mijn gevoel echt goed leren kennen, en vanuit zijn oogpunt ook de andere personages.